De fun en gevaar van scooteren

In landen als Philipijnen en Indonesie is de scooter de manier waarop de meesten zich verplaatsen. Na een paar dubben over de gevaren besluit ook hier een scooter te huren. Afgelopen weken is een zeventienjarige lokale jongen dodelijk verongelukt omdat zijn stunt op een wiel niet goed ging. Drie toeristen op twee scooters botsten op elkaar. Twee komen er goed van af. Een jongen schuift met zijn gezicht over het wegdek. Hij is naar Singapore overgevlogen. Of hij nog leeft en of ze hem daar weer hebben kunnen voorzien van wangen, mond, neus en ogen is onduidelijk. Dan de argentijn die te veel gedronken heeft en  op krukken loopt en de vele verhalen en verwondigen die ik tijdens mijn reis ben tegen gekomen. Tja een scooter huren is erg leuk en risicovol maar een andere keus blijkt er haast niet te zijn. Go met de flow, maar wees voorzichtig. Dat doe ik dan ook. En toch heb ik ook een ongeluk gehad op dinsdagochtend vroeg.  Zonder alchol, met lage snelheid in het pikke donker probeer ik een zwarte hond te ontwijken die ineens voor mij staat. Het beest gaat ook niet aan de kant, want het wegdek is zo lekker warm in de vroege ochtend. Had ik maar geweten dat zwerfhonden dit gedrag vertonen... Ik rem en maak een schuifer op mijn linkerzij. Het hoofd blijft ongedeerd. De hond ook en de scooter heeft dusdanige lichte schade dat de verhuurder hier geen punt van maakt. Gelukkig tijdens en direct na het ongeval geen andere weggebruikers. Er verschijnt een auto die mij niet ziet zonder licht. De scooter en ik zijn op tijd overeind. Met de rem activeer ik het achterlicht zodat de auto kan afremmen en mij kan ontwijken. Met hemelvaart moest mijn zwager met 70 km per uur uitwijken voor een hond en vocht daarna voor zijn leven, nu ik met 40 km per uur maar behalve veel schaafwonden geen vitale organen verwond. In eerste instantie hen ik mijn t shirt gebruikt om het bloeden bij mijn elleboog te stoppen. Daarna was ik met 5 minuten in het guesthouse. Tijdens het douchen merkte ik dat het niet in orde was. De gevolgde EHBO cursus kwam goed van pas. Na war snelverbanden en het regelen van vervoer ben ik naar een goed ziekenhuis gebracht. Daar zijn mijn vitale organen gecheckt, foto's genomen van mijn elleboog die tot het bot open ligt (doet het al gauw aangezien de huid daar erg dun is). Ruim twee uur zijn drie mensen n.