Leven in de toekomst op het oude stukje Bali

Padang-Padang kreeg ik als tip in het vliegtuig van een Australische die in Bali woont. Het is een van de weinig stukjes originele Bali en perfect geschikt voor startende en iets meer ervaren surfers. In de rest van Bali zijn prachtige resorts uit de grond gestampt. Ook hier worden bomen gekapt en grond bewerkt voor de komst van een 48 bungalows. De apen zijn hun bomen kwijt. Ik zie ze dagelijks bij mijn plek op zoek naar eten en spullen (deur niet open laten). één brutale aap probeert een stuk fruit af te pakken van een kind. Het kind zet het op een schreeuwen en dat is voldoende om de aap af te schrikken. 

Vanuit Australië ben ik een anderhalf uur terug gereisd in de tijd. Als ik dit schrijf is het al bijna vrijdag en in Nederland donderdagmiddag. Vanuit dit tijdsperspectief leven ze hier in de toekomst en wij in het verleden In vele andere opzichten is het andersom. Er is de afgelopen twee maanden geen moment gewwest dat ik aan mijn werk verleden of toekomst heb gedacht. Ik ben mijn drie managementteam leden, opdrachtmanager en collega managers van andere units erg dankbaar dat ze taken van mij waarnemen waardoor ik mij geheel kan ontspannen.

Al meer dan vier dagen voer ik een gevecht met de natuurelementen water, zon en wind. Ik snap steeds beter hoe ik ongeschonden de golven voor mij kan laten werken.  Mijn ichaam doet zeer maar ik heb het er voor over om redelijk/goed te leren surfen. Een sport die iedeteen kan leten maar veel tijd kost.